Úrskurður

Ár 2010 þriðjudaginn 23. febrúar, kvað málskotsnefnd Lánasjóðs íslenskra námsmanna upp svohljóðandi úrskurð í málinu nr. L-31/2009.

Kæruefni

Með kæru dags. 17. desember 2009 kærði kærandi úrskurð stjórnar LÍN frá 17. september sl. þar sem hafnað var beiðni kæranda um aukalán vegna haustannar 2009.

Stjórn LÍN var með bréfi dags. 28. desember sl. tilkynnt um kæruna og jafnframt gefinn kostur á að tjá sig um hana. Svarbréf stjórnar LÍN er dags. 11. janúar sl. Með bréfi dags. 15. janúar sl. var kæranda kynnt efni svars stjórnar LÍN og jafnframt gefinn kostur á að tjá sig um það. Frekari athugasemdir bárust ekki frá kæranda.

Málsatvik og ágreiningsefni

Kærandi stundaði nám í viðskiptalögfræði við Háskólann á Bifröst. Hún óskaði eftir aukaláni vegna haustannar 2009 þar sem hún taldi skipulag skólans valda því að hún næði ekki fullu framfærsluláni hjá LÍN. Kærandi hafði lokið 160 ECTS einingum af áskildum 180 einingum þegar haustönn 2009 hófst. Kærandi átti því einungis eftir að ljúka 20 ECTS einingum þegar lokaönnin hófst.

Samkvæmt upplýsingum kæranda mun sú staða að nemendur sem luku námi sínu á haustönn skili einungis 20 ECTS einingum vera tímabundið ástand og einungis bundið við þann árgang sem hóf nám í viðskiptalögfræði árið 2007. Framvegis verði einingafjöldi til fullrar framfærslu í BS náminu. Kærandi kveður þetta valda því að hún teljist einungis skila 67% námi á haustönn 2009, en 30 einingar séu áskildar til að fá fulla framfærslu frá LÍN.

Kærandi bendir á svohljóðandi ákvæði í 2. mgr. 12. gr. laga nr. 21/1992 um Lánasjóð íslenskra námsmanna: "Þá er stjórn sjóðsins heimilt að veita lán með sömu kjörum og almenn námslán vegna annarra áfalla en greinir í 1. mgr., svo sem ef námsmanni stendur ekki tímabundið til boða fullt nám samkvæmt skipulagi skóla eða veikindi valda því að námsmanni tekst ekki að standast prófkröfur". Kærandi kveður ofangreint ákvæði hafa verið sett inn í lögin með lögum nr. 67/1997 um breyting á lögum nr. 21/1992 og að í greinargerð með lagafrumvarpinu segi að hér sé lagt til að sett verði sérstök lagaheimild sem heimili stjórn sjóðsins að koma til móts við námsmenn sem verði fyrir skakkaföllum vegna veikinda eða skipulags skóla. Kærandi bendir á að ákvæði í úthlutunarreglum LÍN um aukalán vegna skipulags skóla hafi verið fellt út úr úthlutunarreglunum fyrir skólaárið 2009-2010, þrátt fyrir framangreinda heimild í lögum.

Af hálfu LÍN kemur fram að í gr. 2.1. í úthlutunarreglum LÍN sé svohljóðandi ákvæði: "Hámarksfjöldi eininga sem lánað er fyrir á einstökum námsbrautum tekur mið af skipulagi skóla samþykktu af stjórn sjóðsins. Einungis er tekið tillit til námskeiða sem nýtast til lokaprófs en metnar einingar úr fyrra námi teljast ekki til námsframvindu". Þá bendir stjórn LÍN á að skv. gögnum sjóðsins hafi kærandi hafið nám á haustmisseri 2007 og þegið námslán vegna sumarmisseris 2008 og sumermisseris 2009 auk venjubundinna námsára. Stjórn LÍN fellst ekki á að gr. 4.9 í úthlutunarreglum sjóðsins eigi við í máli kæranda en þar segi: "á þetta við t.d. þegar námsmanni verður vegna alvarlegra veikinda, örorku sinnar, framfærslu barna sinna eða maka eða af öðrum ástæðum illmögulegt að stunda nám sitt að fullnýttri lánsheimild". Bent er á að í tilfelli kæranda hafi verið fyrirséð þegar hún þáði lámslán sumarið 2008 og 2009 að hún væri að rýra möguleika sína varðandi námslán haustið 2009 eins og úthlutunarreglur LÍN í grein 2.1. kveði á um.

Niðurstaða

Námsframvinda kæranda er óumdeild. Fyrir liggur að þegar haustönn 2009 hófst átti kærandi einungis ólokið 20 ECTS einingum til að ná tilskildum 180 einingum til að útskrifast. Það var því ekki við kæranda að sakast að hún skilaði ekki fleiri ECTS einingum á haustönn 2009. Í 2. mgr. 12. gr. laga nr. 21/1992 er að finna heimildarákvæði fyrir stjórn LÍN til að veita námslán þegar svo stendur á sem gerir í þessu máli, enda er það grundvallartilgangur laganna að tryggja þeim sem undir lögin falla tækifæri til náms án tillits til efnahags. Það er því álit málskotsnefndarinnar að stjórn LÍN hafi borið að beita framangreindu lagaákvæði í því tilfelli sem hér um ræðir. Í þessu sambandi skiptir engu þó kærandi hafi skipulagt nám sitt með þeim hætti sem hún gerði, enda liggur ekki fyrir að hún hafi fullnýtt heildar lánamöguleika sína skv. reglum LÍN.

Með vísan til framanritaðs er hinn kærði úrskurður stjórnar LÍN frá 6. apríl 2009 í máli kæranda felldur úr gildi.

Úrskurðarorð

Úrskurður stjórnar LÍN í máli kæranda frá 17. september 2009 er felldur úr gildi.