Úrskurður

Ár 2013, miðvikudaginn 25. september kvað málskotsnefnd Lánasjóðs íslenskra námsmanna upp svohljóðandi úrskurð í máli nr. L-12/2013:

Kæruefni

Með kæru dagsettri 14. mars 2013 kærði kærandi úrskurð stjórnar Lánasjóðs íslenskra námsmanna (LÍN) frá 1. mars 2013 þar sem hafnað var beiðni hans um lán fyrir 30 ECTS-einingum á vormisseri 2013. Stjórn LÍN var tilkynnt um kæruna með bréfi dagsettu 15. mars 2013 og jafnframt gefinn kostur á að tjá sig um hana. Kæranda var sent afrit bréfsins sama dag. Athugasemdir LÍN bárust 8. apríl 2013 og var afrit þess sent kæranda og honum gefin frestur til að koma að athugasemdum sínum. Athugasemdir kærandi bárust nefndinni í bréfi dagsettu 17. apríl 2013.

Málsatvik og ágreiningsefni

Kærandi stundar nám í lögfræði. Áður en haustönn 2012 hófst, hafði hann lokið 140 ECTS-einingum í náminu og átti því eftir 40 ECTS-einingar til að útskrifast með BA gráðu í lögfræði. Kærandi sendi inn erindi til stjórnar LÍN í september 2012 þar sem hann gerði kröfu um að fá lánað fyrir 60 ECTS-einingum á skólaárinu 2012-2013. Þar af 40 einingar í grunnnámi og 18-20 einingar af námi sem hann muni svo óska eftir að fá metið inn í meistaranámið í lögfræði. Til vara, ef ekki yrði fallist á framangreinda kröfu hans, gerði hann þá kröfu að námsáætluninni fyrir skólaárið yrði snúið við, þ.e. að hann fengi lánað fyrir 18 einingum á haustönn en 30 einingum á vorönn. Þann 12. október 2012 lá fyrir úrskurður vafamálanefndar LÍN í máli kæranda. Í úrskurðinum segir um beiðni kæranda: Þú ert skráður í 180 ECTS-eininga bachelor-nám í lögfræði og hefur samkvæmt upplýsingum sjóðsins þegar lokið 140 ECTS-einingum af náminu. Fallist er þó á að miða lánsrétt þinn við hámark 48 ECTS-einingar á skólaárinu 2012-2013 ljúkir þú að lágmarki 48 ECTS-einingum. Ljúkir þú t.d. 30 ECT-einingum á haustmisseri 2012, miðast lánsréttur þinn við 30 ECTS-einingar á því misseri og 18 ECTS-einingar á vormisseri 2013. Lágmarksnámsárangur á misseri til að eiga rétt á láni er 18 ECTS-einingar. Ef sjóðnum berst síðar staðfesting á því að þú fáir metið inn í væntanlegt meistaranám þitt þau námskeið sem þú laukst utan námsbrautar á skólaárinu 2012-2013, þá er sjóðurinn reiðubúinn að endurmeta lánsrétt þinn í samræmi við þær upplýsingar, sbr. framangreind heimild. Aldrei er þó veitt hærra lán en sem nemur 60 ECTS-einingum á hverju skólaári (haust- og vormisseri). Kærandi óskaði eftir því í janúar 2013 að lánsáætlun hans yrði uppfærð í samræmi við úrskurð vafamálanefndar og uppfærð í samræmi við að hann kláraði 18 ECTS-einingar haustönn 2012 og að hann væri í 30 ECTS-einingar á vorönn. Í framhaldi tilkynnti LÍN kæranda að miðað við breytta lánsáætlun ætti hann rétt á láni fyrir 18 ECTS-einingar fyrir haustönn, en 22 ECTS-einingar fyrir vorönn. Kærandi mótmælti þessari niðurstöðu og taldi hana ekki í samræmi við úrskurð vafamálanefndar frá 12. október 2012 og óskaði eftir að mál hans yrði tekið fyrir af stjórn LÍN. Í úrskurði stjórnar LÍN segir m.a:

Nú hefur komið í ljós að þú laukst 18 ECTS-einingum á haustmisseri 2012, ekki 30 ECTS eins og námsáætlun þín gerði ráð fyrir og framangreind afgreiðsla byggði á. Því er einungis heimilt að veita þér lán fyrir 18 ECTS-einingum vegna haustmisseris 2012 og lánsréttur þinn miðist við hámark 22 ECTS-einingar á vormisseri 2013, ljúkir þú þeim einingafjölda, sbr. heimild í gr. 2.4.1. Þar með hefur sjóðurinn veitt þér lán fyrir 180 ECTS-einingum í bachelor-námi í lögfræði eða eins og skipulag námsins segir til. Stjórn synjar erindi þínu um að veita þér lán fyrir 30 ECTS-einingum á vormisseri 2013.

Kærandi kærði niðurstöðu stjórnar LÍN til málskotsnefndar og krefst þess að lánsáætlun hans verði uppfærð og að honum verði veitt lánsheimild fyrir 48 ECTS-einingum á skólaárinu 2012-2013, þar af 18 ECTS-einingar á haustönn 2012 og 30 ECTS-einingar á vorönn 2013. Sjónarmið kæranda. Í kæru kemur fram að það hafi legið fyrir í desember árið 2011 að á haustönn 2012 ætti kærandi 40 einingar eftir af laganámi sínu, þar af 10 ECTS-einingar á haustönn og 30 ECTS-einingar á vorönn 2013. Um vorið 2012 hafi hann því farið að huga að því hvort hann gæti tekið fleiri einingar úr öðrum deildum og fengið þær metnar inn í meistaranám við lagadeildina. Þannig gæti hann verið í fullu námi haust 2012 en á þessum tíma hafi ekkert legið fyrir um atvinnuhorfur hans. Eftir samtal við starfsmann LÍN hafi svo komið í ljós að útlánareglur sjóðsins tækju ekki með skýrum hætti á þeirri aðstöðu sem kærandi væri í og hafi honum því verið bent á að senda erindi til stjórnar LÍN sem og hann gerði. Síðar hafi hann fengið vinnu og hann hafi þurft að vinna töluvert þannig að það hafi verið nægilegt fyrir hann að varakrafa hans yrði samþykkt, þ.e. að hann fengi lánað fyrir 18 ECTS-einingum á haustönn en 30 einingum á vorönn. Kærandi telur að túlkun stjórnar LÍN á „lokamisseri“ í námi sé ekki rétt. Það að eingöngu sé miðað við seinustu önn standist ekki. Þó slík túlkun sé ef til vill rétt eftir orðanna hljóðan þá sé túlkunin í engu samræmi við markmið laga nr. 21/1992 um lánasjóð íslenskra námsmanna. Kærandi bendir á að það sé almennt þannig innan deilda háskólans, að námskeið séu kennd annað hvort á vorin eða haustin. Ef nemendur klári námið ekki á réttum tíma, geti tilviljun ein ráðið því hvort að nemendur þurfi að bæta við sig einingum, á haustin eða vorið, til þess að ná lágmarki útlánareglnanna um lágmarkseiningafjölda til þess að fá greidd námslán. Kærandi telur að það samræmist ekki jafnræðissjónarmiðum að það sé tilviljanakennt hvaða nemendur geti nýtt sér þetta úrræði. Hann telur út frá jafnræðissjónarmiði sé eðlileg túlkun á greininni sú að nemendur geti einungis einu sinni verið á „lokamisseri“ í námi, sem væri þá annað hvort á haustönn eða vorönn, eftir því hvernig hitti á í námsferlinum. Kærandi bendir á að það verði ekki annað ráðið af úrskurði LÍN frá 15. október 2012 en að LÍN samþykki varakröfu hans. Í úrskurðinum sé með skýrum hætti fallist á að lána honum 48 ECTC-einingar á skólaárinu 2012-2013. Af úrskurðinum verði ekki séð að hann sé bundinn við það að kláraðar séu 30 ECTS-einingar á haustönn og 18 ECTS-einingar á vorönn. Kærandi telur að úrskurðurinn sé skýr varðandi þann hámarksfjölda eininga sem samþykkt hafi verið fyrir námsárið og feli honum ákvörðunarvald um það hvernig hann skipti þeim 48 ECTS-einingum sem samþykktar voru. Kærandi bendir á að úrskurðir séu stjórnvaldsákvörðun og um þá gilda stjórnsýslulög nr. 37/1993. Eftirfarandi túlkun starfsmanna LÍN á úrskurðinum frá október 2012 og síðan hin kærða ákvörðun stjórnar LÍN samræmist ekki lögum. Kærandi telur að með síðari úrskurði LÍN sé annað hvort um að ræða breytingu á fyrri úrskurði eða afturköllun hans. Kærandi vísar til 23. gr. stjórnsýslulaga nr. 37/1993 sem fjallar um breytingu og leiðréttingu ákvörðunar stjórnvalds. Hann telur ljóst að ákvörðunin frá október 2012 hafi verið tilkynnt honum, sem aðila máls, og eftir það sé stjórnvaldi einungis heimilt að breyta bersýnilegum villum. Í 25. gr. stjórnsýslulaga sé fjallað um afturköllun stjórnvaldsákvörðunar og kærandi telur ljóst að þau skilyrði sem þar komi fram eigi ekki við í þessu máli. Þá bendir kærandi á að hann hafi óskað eftir endurupptöku á erindi sínu í febrúar 2013. Að þetta hafi verið eina úrræðið sem hann hafi haft til að krefjast þess að stjórn LÍN færi eftir eigin úrskurði. Kærandi mótmælir því að forsendur hafi breyst eins og LÍN haldi fram í hinum kærða úrskurði. Kærandi telur engin rök mæli með því að skilja fyrri úrskurð stjórnar LÍN öðruvísi en svo að samþykkt hafi verið lán fyrir 48 ECTS-einingum á námsárinu án tillits til þess á hvorri önn einingunum yrði lokið, þó með þeim fyrirvara að 18 ECTS eininga lágmarki yrði náð. Kærandi telur að stjórn LÍN verði að bera hallan af óskírleika úrskurðarins. Önnur niðurstaða sé í andstöðu við 20. gr. stjórnsýslulaga. Þá bendir kærandi á að gögn málsins sýni að hann hafi upphaflega óskað eftir því að stjórn LÍN fjallaði um málið. Í athugasemdum stjórnar LÍN komi fram að vafamálanefnd sé skipuð samkvæmt lögum um LÍN. Kærandi bendir á að í lögum um LÍN séu engin ákvæði um vafamálanefnd né heldur aðra undirnefnd sem hafi heimild til þess að taka stjórnvaldsákvarðanir fyrir hönd stjórnarinnar. Þá séu engin ákvæði um slíka nefnd fyrir hendi í reglum LÍN. Bæði í lögum og reglum um LÍN sé slíkri nefnd eingöngu falið það hlutverk að undirbúa ákvarðanir sem stjórnin taki.

Sjónarmið stjórnar LÍN.

LÍN bendir á að kærandi hafi verið skráður í 180 ECTS-eininga BA nám í lögfræði og hafi samkvæmt upplýsingum sjóðsins þegar lokið 140 ECTS-einingum af náminu haustið 2012. LÍN hafi þó fallist á að miða lánsrétt hans við hámark 48 ECTS-einingar á skólaárinu 2012-2013 að því gefnu að hann lyki að lágmarki 48 ECTS-einingum. Til nánari útskýringa hafi verið tekið fram að: "Ljúkir þú t.d. 30 ECTS-einingum á haustmisseri 2012, miðast lánsréttur þinn við 30 ECTS-einingar á því misseri og 18 ECTS einingar á vormisseri 2013." Enn fremur hafi stjórnin verið tilbúin að endurmeta lánsrétt kæranda ef sjóðnum bærist síðar staðfesting á því að hann fengi metið inn í væntanlegt meistaranám sitt þau námskeið sem hann lyki utan námsbrautar á skólaárinu 2012-2013. Þá hafi verið bent á að aldrei séu veitt hærra lán en sem nemi 60 ECTS-einingum á hverju skólaári (haust- og vormisseri).

LÍN vísar til þess að kærandi hafi óskaði eftir endurupptöku á erindi sínu frá hausti 2012 í febrúar 2013 en þá höfðu forsendur breyst frá því að mál hans hafi verið tekið fyrir hjá LÍN fyrr um haustið. Breytingarnar hafi falist í því að hann hafi lokið 18 ECTS-einingum á haustmisseri 2012 og fengið afgreitt lán í samræmi við það en hann hafi síðan áætlað að ljúka 30 ECTS-einingum á vormisseri 2013 og ljúka námi. Miðað við það hafi kærandi fengið lánað fyrir samtals 158 ECTS-einingum í byrjun árs 2013 og eigi því rétt á lánum fyrir 22 ECTS-einingum á vormisseri 2013 skv. úthlutunarreglum sjóðsins. LÍN bendir á að stjórn LÍN hafi í úrskurði sínum frá 1. mars 2013 staðfest að afgreiðsla vafamálanefndar hafi byggt á því að kærandi myndi ljúka 30 ECTS-einingum á haustönn að hámarki og hafi því getað fengið 18 ECTS-einingar lánaðar á vorönn þar sem það væri seinasta misseri hans. Enn fremur hafi stjórn sjóðsins ítrekað að námsárið yrði endanlega gert upp hjá kæranda þegar það lægi fyrir hversu mikið af námi utan námsbrautar hann fengi metið inn í meistaranámið sitt. Stjórnin synjaði því erindi kæranda um lánsrétt fyrir 30 ECTS-einingum á vorönn 2013. LÍN vísar til þess að hugmyndin á bak við undanþágu þá sem felist í grein 2.4.1 í úthlutunarreglunum sé sú að ef námsmaður eigi færri einingar eftir á seinasta misseri en gerð sé krafa um að lágmarki, þ.e. 18 ECTS-einingar, geti hann fengið undanþágu þannig að hann getið náð þessum lágmarkseiningum. Þessar aðstæður geti aðeins átt við á seinustu önn því annars sé hætta á að þeir sem nái ekki lágmarksnámsárangri reyni að nýta sér þetta á öðrum misserum. Varðandi það hvort LÍN hefði átt að afturkalla fyrri ákvörðun sína í málinu þá sé það mat stjórnar LÍN að það hafi ekki átt við í þessu tilfelli. LÍN bendir á að vafamálanefnd, sem skipuð sé samkvæmt lögum um LÍN, hafi fjallað um mál kæranda haust 2012. Þá hafi honum verið gefinn kostur, sbr. bréf LÍN dagsett 15.10.2012, að vísa málinu til stjórnar ef hann teldi afgreiðsluna ekki fullnægjandi. Kærandi hafi sent erindi á ný til stjórnar í byrjun febrúar og þá hafi stjórnin tekið málið til afgreiðslu. Afgreiðsla vafamálanefndar og ákvörðun stjórnar LÍN í mars 2013 séu byggðar á sömu grein í úthlutunarreglum þ.e. grein 2.4.1 og því sé samræmi þar á milli. Aðstæður kæranda höfðu breyst og við það miðist niðurstaða afgreiðslunnar.

Niðurstaða

Samkvæmt 1. gr. laga nr. 21/1992 um Lánasjóð íslenskra námsmanna er hlutverk sjóðsins að tryggja þeim er falla undir lögin jöfn tækifæri til náms. Samkvæmt 3. mgr. 3. gr. laganna setur stjórn sjóðsins nánari ákvæði um úthlutun námslána. Hefur stjórn LÍN sett úthlutunarreglur sem miða að því að skilgreina hvaða skilyrði námsmaður þurfi að uppfylla til að eiga rétt á námsláni samkvæmt lögunum meðan á námi hans stendur. Nánari útfærsla á þessu skilyrði kemur fram í grein 1.1 í úthlutunarreglunum en samkvæmt henni telst nám lánshæft þegar það er 60 ECTS-einingar á skólaári eða a.m.k. 30 ECTS-einingar á hverju misseri í þeim tilvikum sem námsskipulagið nær ekki yfir heilt skólaár. Námsmaður þarf þó ekki að ljúka fullum 30 einingum á önn heldur er gerð krafa um lágmarksnámsframvindu sbr. grein 2.2. Greinin er svohljóðandi:

Til að eiga rétt á námsláni þarf námsmaður að ljúka að lágmarki 18 ECTS-einingum eða ígildi þeirra á hverju misseri eða samsvarandi hlutfalli á önn í fjórðungaskólum. Loknar einingar í einum eða fleiri námsferlum veita rétt til námslána, leggi námsmaður stund á tvær grunnháskóla- eða tvær meistaragráður samhliða, sbr. gr. 2.3. Þetta á einnig við ef námsmaður er að ljúka grunnháskólanámi og hefur fengið leyfi skóla til að hefja meistaranám í sama fagi. Sama gildir þegar námsmanni er gert af skóla að bæta við sig námskeiðum í lánshæfu grunnháskólanámi samhliða meistaranámi. Þessi heimild er háð því að námsmaður hafi ekki áður fullnýtt svigrúm sitt til námslána skv. gr. 2.3.

Í grein 2.3 kemur fram að námsmaður á rétt á láni fyrir 180 ECTS-einingum í grunnnámi. Í grein 2.4 er fjallað um aukið svigrúm í námi. Þar kemur fram að þeir námsmenn sem ekki uppfylla skilyrði sjóðsins um lágmarksnámsframvindu sbr. grein. 2.2, geta sótt um undanþágu vegna aðstæðna sem tilgreindar eru í greinum 2.4.1 - 2.4.5. Þá segir einnig í greininni að í þeim tilfellum sem undanþágur eru samþykktar miðast lánsréttur við lágmarkseiningafjölda, þ.e. 18 ECTS-einingar á misseri í missera skólum eða 12 ECTS-einingar á önn í fjórðungaskólum. Í 3. mgr. greinar 2.4.1 segir:

Námsmaður getur átt lánsrétt út á lágmarkseiningafjölda, sbr. gr. 2.4 í eftirfarandi tilfellum: a) Námsmaður er að ljúka námi og á eftir færri einingar en skilyrði um lágmarksnámsframvindu segja til um, sbr. gr. 2.2, til að ljúka námi. Er heimilt að miða lánsrétt við lágmarkseiningafjölda, sbr. gr. 2.4, bæti námsmaður við sig þeim einingum sem upp á vantar, óháð námsferlum og gráðu skv. gr. 2.2. b) ........................

Í málinu liggur fyrir að haustið 2012 féllst vafamálanefnd LÍN á það að miða lánsrétt kæranda við "hámark 48 ECTS-einingar á skólaárinu 2012-2013 ljúkir þú að lágmarki 48 ECTS-einingum. Ljúkir þú t.d. 30 ECT-einingum á haustmisseri 2012, miðast lánsréttur þinn við 30 ECTS-einingar á því misseri og 18 ECTS-einingar á vormisseri 2013."

Kærandi á rétt á námsláni fyrir 180 ECTS-einingum í grunnnámi í lögfræði eins og skipulag námsins segir til. Í byrjun hausts 2012 hafði hann fengið lánað fyrir 140 ECTS-einingum í grunnnámi sínu og átti hann á þeim tímapunkti því ónýttan lánsrétt fyrir 40 ECTS-einingum. Haustið 2012 lagði hann fyrir LÍN þá áætlun sína að hann myndi ljúka 30 ECTS-einingum á haustönn, 10 einingum úr grunnnámi og svo 20 einingum sem hluta af meistaranámi. Á vorönn hugðist hann síðan ljúka þeim 30 ECTS-einingum sem hann átti eftir til að ljúka BA gráðu sinni. Á grundvelli þessarar áætlunar var samþykkt af hálfu LÍN í október 2012 að veita kæranda námslán fyrir 30 ECTS-einingum á haustönn og svo lágmarkseiningafjölda, 18 ECTS-einingar, á lokaönn. Með því hefði hann fengið afgreitt 188 ECTS-einingar, í stað 180 ECTS-eininga, og hefði það verið gert grundvelli ákvæða úthlutunarreglna um aukið svigrúm í námi og byggðist á því að um lokaönn væri að ræða hjá kæranda og að hann lyki BA námi sínu vorið 2013. Í málinu liggur fyrir að kærandi lauk 18 ECTS-einingum á haustönn 2012, 10 einingum sem hluti grunnnáms og svo 8 einingum sem hluti af meistaranámi. LÍN samþykkti námslán vegna þessara 18 eininga og með því fékk kærandi lánað fyrir lágmarksframfærslu á haustönninni. Málskotsnefnd telur að vegna breytinga kæranda á skipulagi náms síns hafi ekki komið til þess að hann hafi þurft að nýta sér þá heimild sem felst í grein 2.4 um aukið svigrúm í námi. Er það mat málskotsnefndar, með vísan til þessara breytinga á skipulagi náms kæranda og til framangreindra greina í úthlutunarreglum LÍN, að einungis hafi verið heimilt af hálfu LÍN að samþykkja lánsrétt fyrir 22 ECTS-einingum á vorönn 2013. Með því hefur LÍN veitt kæranda lán/lánsrétt fyrir 180 ECTS-einingum í grunnnámi og kærandi hefur þar með tæmt rétt sinn til námslána á því námsstigi. Málskotsnefnd fellst ekki á það með kæranda að það standist ekki að lokamisseri í námi miðist eingöngu við seinustu önn námsmanns. Nefndin vísar til meginreglunnar um 180 ECTS-eininga lánsrétt og svo til greinar 2.4 í úthlutunarreglum LÍN um aukið svigrúm í námi við ákveðnar aðstæður. Í a lið 3. mgr. greinar 2.4.1 í úthlutunarreglum LÍN er markmiðið að auka svigrúm í námi þegar námsmenn eru á lokaönn ef þeir eiga færri einingar eftir á seinasta misseri en 18 ECTS-eininga lágmarkið segir til um. Stjórn LÍN er falið það í lögum nr. 21/1992 um LÍN að setja nánari ákvæði um úthlutun námslána og er það gert í úthlutunarreglunum. Í reglunum er m.a. miðað að því að skilgreina hvaða skilyrði námsmaður þarf að uppfylla til að eiga rétt á námsláni samkvæmt lögunum meðan á námi hans stendur. Er ekki fallist á það að gengið sé gegn markmiðum laganna með því að binda þessa undantekningarheimild við lokaönn náms enda helst að þá reyni á heimildina og að gætt sé að jafnræði við beitingu hennar. Þá fellst málskotsnefnd ekki á það með kæranda að túlka eigi úrskurð vafamálanefndar frá október 2012 með þeim hætti að með úrskurðinum hafi verið fallist á að lána kæranda 48 ECTS-einingar á skólaárinu 2012-2013 án tillits til þess hvernig hann hagaði skipulagi náms. Með vísan til framangreindrar umfjöllunar um lánsrétt í grunnnámi og svo til greinar 2.4 um aukið svigrúm í námi við ákveðnar aðstæður er ljóst að skipulag námsmanns á námi sínu er grundvallarforsenda fyrir því að hægt er að samþykkja einingafjölda umfram 180 ECTS-einingarnar. Af hálfu kæranda er á það bent að í lögum og reglum LÍN séu engin ákvæði um vafamálanefnd né heldur aðra undirnefnd sem hafi heimild til þess að taka stjórnvaldsákvarðanir fyrir hönd stjórnarinnar. Málskotsnefnd vísar í þessu sambandi á að samkvæmt 5. tl. 5. gr. lag nr. 21/1992 um LÍN er meðal hlutverka sjóðsins "að skera úr vafamálum er varða einstaka lánþega og öðrum málum með bókuðum samþykktum. Úrskurðum stjórnar má vísa til málskotsnefndar, sbr. 6. gr." Þá segir í 2. mgr. 5. gr. laganna að stjórn sjóðsins er heimilt að skipa undirnefndir úr hópi stjórnarmanna til að "fjalla um einstök mál og gera tillögur fyrir stjórn sjóðsins." Í athugasemdum við einstakar greinar frumvarpsins sem varð að breytingarlögum nr. 67/1997 á LÍN lögum segir m.a.:

Þá er lagt til að stjórn sjóðsins verði veitt formleg heimild til að skipa undirnefndir úr hópi stjórnarmanna. Þetta er í samræmi við þá venju sem tíðkast hefur í störfum stjórnar. Nú eru starfandi þrjár undirnefndir stjórnar, vafamálanefnd, endurgreiðslunefnd og framfærslunefnd. Hver nefnd er skipuð einum fulltrúa stjórnvalda og einum fulltrúa námsmanna. Nefndirnar leysa úr málum einstakra námsmanna, en fundargerðir þeirra eru staðfestar af stjórn. Stjórnarmenn geta tekið til umfjöllunar á stjórnarfundum einstök mál sem áður hefur verið fjallað um í undirnefndum.

Málskotsnefnd telur að stjórn LÍN hafi heimild til að skipa vafamálanefnd til að fjalla um einstök erindi námsmanna. Vafamálanefndin fjallaði um erindi kæranda haustið 2012 og kemur fram í því bréfi að um úrskurð sé að ræða. Telja verður að eðlilegra hefði verið að nefna slíka afgreiðslu bókun eða ákvörðun, enda er það hlutverk vafamálanefndar að gera tillögur fyrir stjórn sjóðsins, og jafnframt að fram hefði komið að hún hafi verið staðfest af stjórn sjóðsins. Í slíkri staðfestingu felst úrskurður stjórnar LÍN um ágreininginn, sbr. 5. gr. laga nr. 21/1992 og grein 5.10 í úthlutunarreglum LÍN, sem er kæranlegur til málskotsnefndar LÍN. Loks hafnar málskotsnefnd því að málsmeðferð LÍN við afgreiðslu máls kæranda að öðru leyti hafi falið í sér brot á stjórnsýslulögum. Nefndin vísar til þess að niðurstaða vafamálanefndar byggði á ákveðnum forsendum um skipulag náms sem kærandi sjálfur lagði upp með haustið 2013. Þegar kærandi breytti skipulaginu á námi sínu og tilkynnti LÍN um þá breytingu í janúar 2013 tilkynnti LÍN að miðað við breytingar frá fyrri námsáætlun þá ætti hann rétt á láni fyrir loknar 18 ECTS-einingar á haustönn 2012 og lánsrétt á 22 ECTS-einingum á vorönn 2013. Í framhaldi óskaði kærandi eftir endurupptöku á ákvörðun vafamálanefndar og hafi stjórn LÍN tekið málið til afgreiðslu og úrskurðar. Með vísan til framangreindra röksemda er hin kærða niðurstaða í úrskurði stjórnar LÍN frá 1. mars 2013 í máli kæranda staðfest.

Úrskurðarorð

Hinn kærði úrskurður frá 1. mars 2013 í máli kæranda er staðfestur.